* به کویر باید احترام گذاشت زیرا کهواره ی عشق است و انسانهای بزرگ از آن برخاسته اند.

* کویر با همه ی نداری هایش میزبان ساده و یکرنگ است.

* عشق ورزیدن را از کویر بیاموزیم که دریا بدنش را به گرمای آفتاب بخشید.

* گذشت و فداکاری درس دیگری است که کویر به ما میدهد چرا که هر روز صبح با تمام وجود منتظر سلام دوباره ی خورشید و عمل گرماست.

* کویر،درد از بالا به پایین افتادگان را خوب می داند چون زمانی اقیانوسی ثروتمند بوده است.

* باید کویر شد تا خورشید را آن گونه که هست دید.

* کویر خوب آموخته است که باید چشم به آسمان داشته باشد.

* رودها از ابتداتا انتها ، فروتنی و افتادگی را تجربه می کنند و همین است که در نهایت به میهمانی آسمان دعوت می شوند.

* رودها در مواجهه با موانع به آرامی آنها را دور می زنند و به راه خود ادامه می دهند.

* پویایی رود از جریان داشتن آن است.

* هیچ رودی حقیر نیست زیرا مادری چون باران دارد.

* رودها برای آنکه زلال شوند ، گاهی در سخت ترین لایه های زمین ریاضت می کشند.

* رودها با آرامش خود ، حتی سنگ ها را صیقل می دهند.

* خوش خویی نشانه ی بوغ و کمال ایمان است.

* مومن جاذب است و دوست داشتنی.

* مومن الفت پذیر است و صمیمی.

* واژه هایش بوی مهربانی میدهد و چون باران هوای زندگی را پر نشاط می کند.

* اگر هر وقت ما را به یاد می آورند از نحوه ی پوشش با ما سخن می گویند، بی تردید مانتوانسته ایم به اندازه ی کافی لبخند بزنیم تا ما را با لبخند و واژه های نرممان به خاطر آورند.

* فرصت ما برای اینکه بتوانیم خودمان را به دیگران بقبولانیم کمتر از سه دقیقه است. در همان دقایق اولیه پذیرفته یا رد می شویم.

* بسیار باید مراقب بود. نگاه ما، لبخند ما وواژه های ما می توانند حلقه های دوستی را ایجاد کنند وتوسعه دهند.

* مردان خدا آنچنان از خدا سرشارند که در هر گامشان هزار نگاه را بسوی خود می کشانند. رایحه ی خوش آنان شوق انگیز و رقبت زاست . زود می جوشند وخلقی حسن و وپسندیده دارند.

چون پیامبران و اولیای خدا ، خوش خویی را دستاویز بهشت کنیم که بهشت انجمن خوش خویان عالم است.